The lands of Mirdora

21 min read

Deviation Actions

SpaceUnicornPoo's avatar
Published:
278 Views

Hey, Cune here,
This story is my own creation.
I don't write a lot but if im on the train I tell myself in my head stories. some of them I like and want to work them out this one of such a story. so why not share it with all of you.

An inspiration of the song Emperor's new clothes from Panic at the disco
the designs of the characters below.

This journal will be the mean file so here you can read all of the chapters.
They will also be easier for me haha.

Well, enjoy reading this story.

English version

The lands of Mirdora 

Introduction
In the beginning of time. There was a goddess. She was the goddess of the cats. She looked out over her cats. Her children, she looked at the cats that lived among the people. But she had a lot of grief about how people dealing with cats. Her son Melchior, decided to open a portal to a land free of people. The cats that were under the influence of people that mistreated could finally go to be free once again. Goddess was felled with joy and love and split in two. The Moon and the bright sun. Four cats were chosen. The be King and Queens of the light and the Moon. they ruled A land of darkness and light. The two sides were in harmony and peace. Melchior decided that the cats that are still living among the people were at peace with their choice to stay there and closed so the portal. But every 900 years, the portal open once again to give a new chance to the cats one the other side.


Chapter 1 
Bouke was a long-haired fire red cat. He lived with his brother Roger together on a farm. Roger was a black and white cat. Smaller than his brother but faster. They were happy together. One day Roger was hunting between the Hay balls along the barn. "Bouke! Come on. It is nice weather to hunt "called Roger van from a hole between the hay bales. Bouke hardly reacted. Roger began to pull the hay bales on to sharpen his nails. Irritated Bouke turned and walked to his brother. It was indeed good weather to hunt. There was mouse everywhere. They had hunted all day and had their bellies full. Roger was already fast asleep after they had washed each other. Bouke lay next to his brother, but how he lay down he could not fall asleep. He decided to walk a little bit in the hope that sleep came quickly. Bouke walked between the grain fields. Between those fields was a path. Wide enough so that a small cart. Bouke wanted to go back to the barn. when a shooting star across the sky fall. It was wonderful to see it. Bouke looked at it with sprinkle in his eyes. But he decided to go back to sleep. his legs felt tired and he had trouble to held his eye open.


That night he dreamed that there was a breath portal. Behind that portal stretched a landscape that he had never seen before, full of trees and grass. He saw a beautiful white cat that had long mane around her neck. She looked like a Queen. She looked at him walked gracefully to them. "You have to help us Bouke, we need you." har breathed out small cloud that formed around Bouke's muzzle. They smelled sweet like berries, no like the light. Bouke woke up because Roger poked a paw in his belly. Irritated he came got up. "What was that for," said Bouke against his brother. "You murmured in your sleep." Bouke looked outside. the sun was already high in the sky. ' I slept that long and you didn't wake up me." Bouke's stomach tormented loud. They looked at each other and started laughing. Roger suggested to hunt. They had three fat mice that they shared. Together they cleaned each other in the sun. "Sorry to not wake you up, but you slept the last time not so good." Said Roger with a worried look. Bouke looked at his brother "I was hoping that you had not noticed it." "Do you really think that I didn't notice that you always stare at the sky as if you prefer to be somewhere else, no more like you already are somewhere else." Roger watched his brother right in the eyes with his light blue eyes. "are you angry or not?." said Bouke. He looked away from his brother so that he didn't have to look at him. "I have to tell you something." 
Roger watched his brother now with kind eyes. "I liked here with you. but I'm missing something. I don't know what but it's not here. " Roger looked away and seemed to look for something in the distance. "Mother always told me that I had to keep an eye on you as an older brother." "And you do!" Called Brouke. Roger watched with kind and with loving eyes to his brother. "Let me just talk. You were always seemed to be absent or dreamy, Brouke if your want to go away, I'll always follow you no matter what."


Chapter 2 

Bouke was sure that that dream was not just a dream. How could it feel so real? "What the heck make it out now." Bouke followed Roger on a few tail-lengths away. They would go hunting between the grain fields. To their surprise, they had still not seen a prey, after that the Sun was setting. Roger wanted anyway with prey come back. "Roger really we're going to find anything here," Bouke called to his brother. Roger looked rage back and forth. "How is it? It is high summer a no prey. This would be impossible. " Bouke held his shoulders. "wouldn't know. Come we go back it is almost dark and we are a large distance astray. The brothers walked through the fields with hanging tails. The Moon has already emerged. And Bouke couldn't resist looking at it. Even Roger looked at it too. To their surprise, shooting star past the moon. the brothers watched each other and started to laugh. "do you still remember what mom always said if a shooting star falls like this one?" Asked Roger. "Yes of course I know it. Well did you make a wish yet? " Bouke looked with questioning eyes to his brother. "you know that I can tell you that, idiot." And Roger gave a stump to his brother.

Together they walked furder. when suddenly they were blinded by a sheet of light. they rolling off a hill and smashed into a rock block. Bouke head dazzled. "what is this?" Roger looked blurred. "It's morning?" Bouke looked even better. "You better could ask where we are?" The landscape where they stood had long grass. On the edge of the horizon were high spare trees. It smelled like wild and freedom. Bouke startled. This was precisely what it looked like in his dreams with the white female cat, yesterday evening, but how? "STOP!!!" A large gray male cat came out of the bushes behind the rock. He was bigger than the brothers. Wide shoulders and his muzzle were full of scars, submitted by many fights probably, thought Bouke. More cats emerged from all sides. They looked wild. They were with five. Two more male cats and two female cats. The males looked more aggressive and more ferocious than the female cats that there were more elegant and smaller. One of the female cats looked younger, not even a year old. She looked less aggressive than the Brown striped male cat next to her. Who looked as a monster so big and muscular. "Egor, calm down. We are with more numbers as we and you can clearly smell their fear. " Said the gray male cat calm but with a fiery voice. "Heimdal, where do they come from so suddenly. They are clearly not off the Moon side or lonely's. " Asked a tortoiseshell cat calm to the grayer male cat, which looks to have the lead. "We take them to the queen. She will judge, Falora." She also seemed to have the lead shared with the gray cat among the five cats. Bouke suddenly smelled the fear scent of Roger sitting next to him. He was shaking out of fear. Bouke smoke also his own fear smell and that he was quite afraid and spoken. But he was more curious. What is this place, what does he has to expect from the queen and how did he come here with Roger? Everything was so blurry and confusing. One time, he was with Roger hunting and on the other moment here. 


Chapter 3
The five cats along each side of the brothers a cat. Brouke looked his brother. It was clear that Roger couldn't say a word. Brouke though that he should do the same. They walked so for an hour between the long grass. they now passed a beautiful place with oak bombs. There came more and more Oak to with of all colorers leaves, red, orange, yellow and green. Until Heimdal finally talked, "Emiel you should run already to the guard of the queen and tell that we will come." He watched the young female cat and nodded. Emiel looked Heimdal and nodded as well and ran forward. Brouke Was surprised by the speed of the young small female, so nimble and elegant she jumped away with such a speed. Heimdal saw Brouke staring at the young female. "Emiel is my pupil. She may not be big but she is lithe and fast. She can perhaps be the best Prowler later after her training is done. " Brouke looked surprised and curious about the big gray male because of the differnd voice he spoke with. Wise and friendly. Egor looked Brouke still with the same anger eyes at him.

They came to a large open place with all small huts or at least there looked like that. There ware all kind of cats that were working back and forth with food and other things. They walked by but Brouke was getting nervous by all the eyes that looked at him. He wasn't used to this and Roger seemed far from all at ease. Brouke had to do with his brother. They arrived at a large building that was build with mud and clay together centuries ago by many pows. A cat with a kind of harness of shiny iron came. "We will bring two guests to the queen. Where is our Highness? "said Heimdal with great expectation to the guard. The cat looked at him as if he didn't understand what Heimdal meant. "Well tell on." Said Heimdal with a what louder voice. "Eemm mmm m she is at the rose gardens." The guard called louder than his intention was. "And next time it is the Highness and not she. You can all rest I take it over for now "Said Heimdal with teasing voice. Heimdal walked further with Brouke and Roger after him. The rest of the cats walked a way. All resembled aired by the command. Egor seemed not quite satisfied with the guests. Falora gaved him a whip with her tail along Egor as command to follow har.

"You two can relax, though. You tho will not be killed, otherwise I would have killed you already on the grasslands. " Said Heimdal with  teasing in his eyes. The old gray cat had humor thought Brouke. Also Roger felt a bit more on ease. But Brouke could not let that feeling that someone observed from the shadows. "When the Queen comes, then you have to explain what you intend to do and did here in our lands." Said Heimdal with strict and bote voice against the brothers. Brouke didn't know what the expect what may lay before him. What will happen to them and what cat will the queen be? 

Chapter 4 
soon


He, Cune hier,
Dit verhaal is mijn eigen creatie.
Ik schrijf niet veel maar als ik in de trein zit, vertel ik mezelf in mijn hoofd verhalen. Sommigen van hen vind ik erg leuk en wil uitwerken dit één van zulke een verhalen. Dus waarom niet delen met jullie allen.

inspiratie van de song
 Emperor's new clothes from Panic at the disco

ik zal de karackter designs nog een keer maken als ik er tijd er voor heb. 

Nederlandse versie

The lands of Mirdora 

Inleiding
In de begin van de tijd. Er was een godin. Zij was de godin of de katten. Zij kijk uit over haar katten. Haar kinderen, zo keek ze naar de katten die tussen de mensen leefden. Maar ze had veel verdriet over hoe de mensen met veel katten om gingen. Haar zoen Melchior besloot daarom om een poort te open naar een land vrij van mensen. De katten die onder de invloed van mensen mishandeld waren konden eindelijk vluchten om weer vrij te zijn. Godin was van blijdschap verzonken en splitsen zich in twee. De maan rijk en de licht rijk ontstonden. Vier katten werden uit gekozen. De licht koning en koningin en de maan koning en koningin. Er omstond een rijk die in duister en in licht ontwikkeld was. De twee kanten waren in harmonie en vrede. Melchior besloot dat de katten die nog bij de mensen waren vrede hadden met hun keuze om daar te blijven en sloot dus de portaal. Maar eens in de 900 jaar zal de portaal zich openden om een nieuw kans te geven aan de katten om zicht bij hun te voegen. 


Hoofdstuk 1 
Bouke was een lang harige vuur rode kater. Hij leefde met zijn broer Roger samen op een boerderij. Roger was een zwart witte kater. Kleiner dan zijn broer maar wel sneller. Ze hadden het goed samen. Roger was aan het jagen tussen de hooi ballen langs de schuur. “Bouke! Kom nou. Het is lekker weer om te jagen” riep Roger van uit een gat tussen de hooi balen. Bouke reageerde nauwelijks. Roger begon aan de hooi balen te trekken om zijn nagels te scherpen. Geïrriteerd rekte Bouke zich uit en liep de kant op van Roger. Het was inderdaad goed weer om te jagen. Er zaten Muiden overal. Ze hadden de hele dag gejaagd en hadden hun buikjes vol. Roger was al in slaap gevalen na dat ze elkaar gewassen hadden. Bouke lag naast zijn broer, maar hoe hij zich ook nestelde hij kon niet in slaap vallen. He besloot maar om een stukje te lopen in de hoop dat de slaap snel kwam. Bouke liep tussen de granen akkers. Tussen die akkers liep een smal pad langs. Breed genoeg om met een kaar langs te gaan. Bouke wou weer terug gaan naar de schuur. Tot op eens een vallende ster langs de hemel valde. Het was prachtig  het te zien. Bouke keek er naar met sprankelde ogen. Hij besloot maar om terug te gaan om te slapen. zijn poten voelde moe en zijn ogen valde telkens dicht. 


Die nacht droomde hij dat er een portaal voor zicht stond. Achter die portaal strekte zich een landschap dat hij nooit eerder had gezien, vol met bomen en gras. Hij zag een prachtige witte poes die lange manen had rond haar hals. Ze leek wel een koningin. Ze keek op naar Bouke en liep sierlijk naar hen toe. “Je moet ons helpen bouke, we hebben je nodig.” Ze ademde haar adem uit, die wolkjes vormde rond Bouke’s snuit. Ze rook naar de zoete geur van bessen, nee naar licht. Bouke werd wakker, doordat Roger met een poot in zijn zij pokte. Geïrriteerd kwam boeken overeind. “Wat is dat voor nodig.” snoude Bouke tegen Roger. “Je mompelde in je slaap.” Bouke keek naar buiten de zon lag al hoog in de hemal. ‘ Heb ik zolang geslapen en je hebt me niet eens wakker gemaakt.” Bouke’s maag knorde luit kreet. Ze keken elkaar aan en begonnen luit op de lachen. Roger stelde voor om te jagen. Ze hadden drie dikke muizen die ze deelde. Samen lagen ze in de zon elkaar schoon te maken. “ Sorry dat ik je niet wakker heb gemaakt, maar je sliep de laast tijd niet zo.” Zei Roger met een bezorgde blik. Bouke keek naar zijn broer “Ik hoopte dat je het niet had gemerkt had.” “Denk je nou echt dat ik niet merk dat je telkens naar de hemel zit te staren als of je liever ergens anders bent, nee meer als of je al ergens anders bent.” Roger keek zijn broer recht aan met zijn licht blauwe ogen. “Je bent boos of niet?.” Vroeg Bouke. Hij keek weg om zijn broer niet aan te hoeven kijken. “ Ik moet je iets vertellen.” Roger keek nu zijn broer met mildere ogen aan. “ Ik vind het hier leuk met jou allen ik mis iets. Ik weet niet persies wat maar het is niet hier.” Roger keek weg en leek iets te zoeken in de verte. “ Moeder Zei altijd tegen mij dat ik op je moet passen als oudere broer.” “ En dat doe jij ook!” Riep Brouke. Roger keek met milde en met liefde vole ogen naar zijn broer. “Laat me even uit praten. Je was altijd een betje afwezig te zijn, of het dromerig was of ook dat werkelijk weg was. Brouke als je weg wilt, zal ik altijd met je mee gaan wat dan ook.


Hoofdstuk 2 
Bouke was er zeker van dat die droom niet zomaar een droom was. Hoe kon het dan zo echt voelen. “Ach wat maak het nu uit.” bouke volgde Roger op een paar staart lengtes afstand. Ze zouden gaan jagen tussen de gran akkers. Tot hun verbazing hadden ze nog geen een prooi gezien, na dat de zon onderging. Roger wou hoe dan ook met prooi terug komen. “Roger we gaan echt niks vinden hier.” Riep Bouke naar zijn broer. Roger keek woeden heen en weer. “Hoe kan het? Het is hoog zomer een geen een prooi. Dit zou onmogelijk zijn.” Bouke hield zijn schouders op. “ zou het niet weten. Kom we gaan terug het is bijna donker en we zijn een groot afstand afgedwaald. De broers liepen door de akkers met hangende staarten. De maan was al te voorschijn gekomen. En Bouke kon het niet laten om even er naar te kijken. Zelfs Roger keek even er naar. Tot hun schrik schoot een valende ster langs de maan. de broers keken even elkaar aan, en begonnen te lachen. “ Je weet toch wat mama altijd zei als een valende ster langs te hemal schoot zo als deze?” Vroeg Roger. “ Ja natuurlijk weet ik het. Nou heb jij al een wens gedaan?” Met vragende ogen Keek Bouke naar zijn broer. “Dat mag ik toch niet zegen gekkie.” En Roger gaf een stomp aan zijn Broer. 


Samen liepen ze door, tot op eens ze alle twee verblind werden door een vel licht. Rollend van een heuvel knalde ze alle twee tegen een rots blok. Duizelig stond Bouke op. “ Wat krijgen we nou?” Roger keek wazig om zich heen. “ Het is ochtend?” Bouke keek nog beter om zich heen. “Je kunt beter vragen waar we zijn.” Het landschap waar ze stonden was heeft lang grass. Aan de rand van de horizon stonden hogen sparen. Het rook naar wild en vrijheid. Bouke schrok. Dit was persies hoe het eruit zag in zijn dromen met die witte poes gister avond, maar hoe? “HALD!!!” Een grote grijs kater kwam de bosjes achter de rots te voorschijn. Hij is groter dan de broers. Breede schouders en een brede vierkante snuit vol met littekens, afkomstig van vele gevechten waarschijnlijk, dacht Bouke. Meer katen kwamen te voorschijn van alle kanten. Ze keken woest. Ze waren met hun vijfen. Nog twee kater en twee poezen. De kater zagen er woester uit dan de poezen die eleganter er uit zagen en kleiner. Een van de poezen zeg er jong uit, zekers nog geen jaar oud. Ze keek ook wat minder agressiever, dan de bruine gestreepte kater naast haar. Die zeg er uit als een monster zo groot en gespierd. “Egor, kalm aan jij. Ze zijn in de minderheid en je kan duidelijk hun angst geur ruiken.” Zei de grijze kater kalm maar met een vurige stem. “Heimdal, waar komen ze vandaan zo opeens. Ze zijn duidelijk niet van de maan kant of zwervers.”  Vroeg een schildpat poes kalm aan de grijzer kater, die duidelijk de leiding heeft. “We nemen hun mee naar de queen. Zij zal oordelen, Falora “ Zij leek ook de leiding te hebben onder de vijf katten. Bouke rook onderdaad de angst geur van Roger die in elkaar zat naast hem. Hij trilde het uit van angst. Bouke rook ook zijn angst geur op eens, en besefde dat hij best wel bang was en gesproken. Maar hij was meer nieuwschierig. Wat deze plek is, wat moest hij verwachten van de queen en hoe kwam hij hier met Roger? Alles was zo wazig en verwarrend. De ene moment was hij met Roger aan het jagen en op het andere moment hier. 


Hoofdstuk 3
De vijf katten nemen de broers mee elk kant van de broers een kat. Brouke keek zijn broer aan. Het was duidelijk dat Roger niks durfde te zegen. Brouke zweeg dus ook maar. Zo liepen ze een uur tussen het lange gras tot dat het plaats maakte voor prachtige eiken bommen. Er kwamen steeds meer eiken tot dat ze omringt waren met bommen van alle kleuren bladeren, rood, orange, geel en groen. Totdat  Heimdal uit eindelijk sprak,” Emiel ren jij alvast naar de wacht van de queen en vertel dat we er aan komen met gasten.” Hij keek de jong poes aan en knikte. Emiel keek Heimdal aan en knikte allen terug en rende naar voren. Brouke Was verbaast van de snelheid van de jonge kleine poes, zo lenig en elegant sprong ze weg met zon snelheid. Heimdal zeg Brouke staren naar de jonge poes. “ Emiel is mijn leerling. Ze mag dan niet groot zijn maar ze is lenige en snel. Ze kan misschien wel later na haar training de beste sluiper worden die we kunnen krijgen.” Brouke keek verbaast en nieuwsgierig naar de grote kater vanwege de andere toon waar hij mee spraak. wijs en vriendelijk. Egor keek Brouke nog steed met de zelfde kwade ogen hem aan. 

Ze kwamen aan op een grote open vlakte met allemaal kleine hutjes of te minstens daar leek het op. Er waren allemaal kater aanwezig druk heen en weer met voedsel en andere dingen. Ze liepen door maar Brouke kreeg het benauwd door alle ogen die hem aan keken. Dit was hij niet gewent en Roger leek al helemaal niet op zijn gemak. Brouke had met met Roger te doen. Ze kwamen aan bij een groot gebouw wat met modder en klei samen was gebouwd eeuwen geleden door vele poten. Een kat met een soort harnas van glimmende ijzer kwam aan lopen. “Wij komen twee gasten brengen naar de queen. Waar is de hoogheid?” Vroeg Heimdal met grote verwachting aan de wacht. De kat keek hem gespannen aan als of hij niet snapte wat Heimdal vroeg en aarzelde. “ Nou vertel op.” Zei Heimdal met wat loudere toon. “ emm mmm m Ze is bij de Roze tuinen.” Riep de wacht louder dan zijn bedoeling was. “Mooi en volgende keer is het hoogheid en niet ze. Jullie kunnen allemaal rusten ik neem het over voor nu” Zei Heimdal met plagende stem. Heimdal liep verder met Brouke en Roger achter hem aan. De rest van de kater liepen rustig en eigen kant op. Allemaal leken op gelucht door de commando. Allen de Egor leek nog niet helemaal tevreden over de gasten. Falora gaf hem een zweep met haar staart langs Egor als commando haar te volgen.

“Jullie tweeën mogen wel ontspannen, hoor. Jullie worden echt niet gedood terpleke, anders had ik jullie al op de gras landen gedood.” Zei Heimdal met plaggende ogen. De oude kater had dus wel humor dacht Brouke. Ook Roger voelde zich al een beter meer op zijn gemaak. Maar Brouke kon het gevoel niet laten dat er naar hem gekeken werd uit de schaduwen. “ de Queen zal er zo aan komen en dan mogen jullie verklaren wat jullie hier van plan zijn te doen en deden.” Zei Heimdal niet met strenge en bote stem tegen de broers. Vol afwachting wachte Brouke. Wat zal er gebeuren met ze en wat voor kat zal de queen zijn?  


Hoofdstuk 4
Binnen kort.


Bouke by SpaceUnicornPooRoger by SpaceUnicornPooEleanore by SpaceUnicornPoo




© 2017 - 2024 SpaceUnicornPoo
Comments0
Join the community to add your comment. Already a deviant? Log In